Arnica-dóu-Ventour
Doronicum grandiflorum
Asteraceae Compositae
Nom en français : Doronic à grandes fleurs.
Descripcioun :L'arnica-dóu-Ventour vèn dins lis esboudèu d'auto mountagno sus cauquié. Trachis en mato, e aquelo pòu deveni di proun grosso. Li fueio soun pus o mens pegouso que s'atrovo de péu glandoulous sus li bord e dessubre. Fai de gràndi flour coumpausado, d'un bèu jaune d'or.
Usanço :Dins lou païs de Ventour, aquesto planto, raro eilamount, coume lou noum lou dis, sougno li macaduro dóu meme biais que lou "vertadié arnica", Arnica montana.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Doronicum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Ribierau
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Doronicum grandiflorum Lam., 1786
Grand-)tourdile
Tordylium maximum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Tordyle élévé, Grand Tordyle.
Descripcioun :Aquelo planto, coumuno dins lis ermas, li champ e en ribo de camin, proun peludo, se recounèis à sis enflourejado, si fueio coumpausado e subretout à si fru, pelous peréu e bourda de blanc un cop madur.
Usanço :Counèissèn pas d'usanço dóu Grand-tourdile. D'estùdi an moustra qu'a de prouprieta interessanto contro li microbe.
Port : Erbo
Taio : 0,3 à 0,8(1,2) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Tordylium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Baragno
- Roubino
- Camin
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tordylium maximum L., 1753